Όλοι περνάνε, παραμερίζουν,με προσπερνάνε, δε με γνωρίζουν
εξαφανίζομαι
Όσα θυμάμαι με βασανίζουν
όσα ξεχνάω με φυλακίζουν
κι όλο βυθίζομαι
Βγαίνω απ’ έξω απ΄τη ζωή μου,
σαν αυταπάτη καυτής ερήμου
εξανεμίζομαι
Δεν έχω χρόνο για άλλες στάσεις
σε πουλημένες επαναστάσεις
με συνηθίζουνε
Και όσοι λένε πως θα με σώσουν
θα μ’αγοράσουν - δε θα πληρώσουν
μα δε χαρίζομαι
Στίχοι: Τάμμυ Τσέκου
Αναρτήσεις
