ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ

ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
"Σ'αυτό το ταξίδι που μαζί ξεκινήσαμε, ναύτες απαίδευτοι σε μπάρκο γενναίο, όλα με άγνωστα νερά θα μας μοιάζουν"

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Στους δρόμους του μυαλού

Σου 'δινα ανάσες, σκέψεις και ευχές,
λέξεις που θα’θελες ν’ακούσεις τρυφερές,
ζητώντας της αγάπης σου το βλέμμα,
πάλι στο τέλος, έχασα εμένα.


Χάνομαι μάτια μου στους δρόμους του μυαλού,
που ‘λεν πως μόνη μου θα ήμουνα αλλού.
Έφτιαχνα πάντα θεωρίες μαγικές,
και χρόνια έψαχνα σε λάθος αγκαλιές.

Πώς να πιστέψω πως είσαι δυνατός,
πως μόνος σου θα βγεις πάλι στο φως;
Πάντα κατάφερνα να βρίσκω ουρανούς
εκεί που σκόρπαγε αστέρια μόνο ο νους.

Χάνομαι μάτια μου στους δρόμους του μυαλού,
στα κύματα ενός άγνωστου γυαλού.
Θέλω να ζήσω ότι έχω ονειρευτεί,
κι ότι υπάρχει στης ουσίας την αρχή.

Μα πώς να πιστέψω αυτό που αναιρεί,
κι ότι κατάλαβα ως τώρα εξαιρεί;
Τυφλής πορείας στίγμα αναζητώ,
να μη χαθώ ξανά μες στο βυθό.



This Mortal Coil - "Song to the Siren"

Δεν υπάρχουν σχόλια: