Καληνύχτα

Κλάψε για όσα έχασες και πες μια καληνύχτα,
σ’αυτά που τόσο πόθησες και τέλειωσαν μια νύχτα.
Γιατί δε γίνεται ποτέ όσο κοιτάζεις πίσω,
ν’ανοίξεις δρόμους φωτεινούς κοντά σου για να ζήσω.

Ό,τι πονάει λυτρώνεται μόνο σαν αναστήσεις
αυτά που πίστεψες βαθιά και πάλι τ’αγαπήσεις.
Τίποτα πια δε χάνεται, και μια αλήθεια μένει:
Πάντοτε είναι επώδυνο το τέλος να σημαίνει.

Μα εσύ που ονειρεύτηκες μια Πόλη ευλογημένη,
ξέρεις πως ότι άξιζε ποτέ του δεν πεθαίνει.
Κοιμάται μέσα μας βαθιά σε κύτταρα γραμμένα,
σε όσα μας σημάδεψαν με πόνο και με αίμα.

Χρόνια που έφυγαν, λόγια που ειπώθηκαν,
μάτια που έκλαψαν, τείχη που υψώθηκαν,
όρκοι που δόθηκαν, πόθοι που ψεύτισαν,
κορμιά που ακούμπησαν, ψυχές που ενώθηκαν,

καληνύχτα.



Κ.Καβάφη - "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον" (Δ.Χορν)