ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ

ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
"Σ'αυτό το ταξίδι που μαζί ξεκινήσαμε, ναύτες απαίδευτοι σε μπάρκο γενναίο, όλα με άγνωστα νερά θα μας μοιάζουν"

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Καταιγίδα (Requiem for a trip)

Την αγάπη αν θ’αντέξουμε να δούμε,
στη θάλασσα του φόβου αν καούμε
αν σπάσουμε της πίστης το κατάρτι
θα μείνει ένα ναυάγιο σ’άδειο χάρτη.

Ξέφτια στα ρέλια τα πανιά μας χτυπάνε
του έρωτα είδωλα στον αέρα σκορπάνε
μιας άλλης ζωής οι φωνές μπερδευτήκανε
τρομάξαν κι οι φόβοι μας - στο τέλος κρυφτήκανε.

Κάτι καινούργιο γοργά προσπεράσαμε -
δεν ήταν η σκιά μας γι αυτό δε γελάσαμε -
ήτανε μαύρο σαν αίμα που γέρασε
ήταν πιο άδειο με βλέμμα που καίγεσαι.

Κρατήσου μου είπες απ’ όπου κι αν βρεις,
κρατήσου σου είπα σφιχτά να σωθείς,
ήμουν καμμένη μα το χέρι σου άπλωσα
ήμουν χαμένη μα στο στρώμα σου ξάπλωσα.

Γλυστρούν τα μαδέρια της γερής κουπαστής,
μας γδέρνουν τα χέρια της νέας ζωής.
Η αγάπη μονάχη δε μπορεί να μας σώσει
μας πνίγουν οι φόβοι κι αρχίζει η πτώση.



Nick Cave - Barry Adamson "The Sweetest Embrace"

Δεν υπάρχουν σχόλια: