Γλυκιά του πέλαγου αρμύρα
μου δρόσιζε τα χείλια
Εσύ κοιτούσες στο νοτιά
και μάζευες κοχύλια
Ψηλά στης Χώρας το πεζούλι
ασάλευτοι οι μύλοι -
σαν πετρωμένοι ναυαγοί -
σαν ξεχασμένοι φίλοι
Ένας λαβύρινθος η νύχτα
που ψάχνει στα σοκάκια -
σου φάνηκε πως ξωτικά
μας λέγαν τραγουδάκια
Με κρατούσες απ' τη μέση -
μεθυσμένα τα σκαλιά
Άλλοι τη λένε Αστυπάλαια
μα εσύ τη λες Αστροπαλιά
Είναι του έρωτα πυξίδα
νησί σαν πεταλούδα
Εγώ θα φτιάχνω το πανί
κι εσύ γλυκά τραγούδα
Αναρτήσεις
