Πάει ο ήλιος κι έρχεται
πάλι εσένα σκέφτεται
στο φως του να λικνίζεσαι
μ’ανταύγειες να στολίζεσαι
Τα χάδια σου ποιος έταξε
και χώρα για σένα έφτιαξε;
Ναό σου χτίζει και παλάτια
με χρυσαφένια σκαλοπάτια
Σ’όλη τη γη δε χώρεσε
στη θάλασσα προχώρησε
χρυσές φορά μαρμαρυγές
μες του βυθού τις αγκαλιές
Κρυφά στη νύχτα φώλιασε,
μ’ όνειρα την ξελόγιασε
απόψε λέει να μη δύσει
όλο το φως να σου χαρίσει
Μα εσύ γοργόνα τ’ουρανού
γυναίκα του καλοκαιριού
για μένα τον αρνήθηκες
και πλάι μου κοιμήθηκες
Procol Harum - "A whiter shade of pale"
Τετάρτη 22 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)