Είναι και κάποιοι στίχοι μου
που έμειναν ανείπωτοι
ίσως οι πιο αληθινοί
κι όμως σου μοιάζαν ύποπτοι
Κάποτε τα λόγια μου
σου φαίνονταν σαν πύρινα
Το τελευταίο βράδυ μας
είπες πως είναι ξύλινα
Κι αφού δεν τραγουδήσαμε
αυτά που αλήθεια καίνε
Τώρα οι δυο μας χωριστά
μ’ άλλα τραγούδια κλαίμε
Τους καλύτερούς μου στίχους
που ποτέ δεν έγραψα
τους ζωγράφισα σε τοίχους
μα ύστερα τους ξέβαψα
Τρίτη 28 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)