Πολύχρωμες φιγούρες ζωγραφίσαμε,
παράγκα σε μιαν άκρη της οθόνης
τους φόβους μας στα χέρια σου αφήσαμε
με ήρωες ανθρώπινους να λιώνεις
Μικρύναν οι σκιές και μεγαλώσαμε
ξεχάσαμε του Αλέξανδρου το φίδι
άσπρο σεντόνι στα όνειρα απλώσαμε
οι γείτονες χαθήκαμε κι οι φίλοι
Στο φως σου οι σκιές που παρελάσανε
δε ζήσανε ποτέ μες στο σκοτάδι
τώρα ξεμακραίνουν - μα προφτάσανε
ν’αφήσουν της ζωής σου το σημάδι
Αναρτήσεις
