Έτσι άξιζε να ζήσω

Τόλμησα
τη ζωή όπως την είχα ονειρευτεί την όρισα
χώρισα
ότι με κράταγε στη γη δε χώρεσα

Χάθηκα
και τη στιγμή που νόμιζα χαμένη άδικα
έκλαψα
για όσα πόνεσαν - για όσα έθαψα

Μα μόνο έτσι άξιζε να ζήσω
να φτάσω πάλι στην αρχή και να γυρίσω
ν’ανέβω ως τον ουρανό και να ζητήσω
να μ’αγαπήσουν - και ν’αγαπήσω

Κράτησα
κι όσες φορές τη μοναξιά μου γιάτρεψα
λάτρεψα
κι αυτά που ξόδεψα κι αυτά που χάρισα

Μα μόνο έτσι ήθελα να ζήσω
κι αν φτάσω πάλι στην αρχή για να γυρίσω
θ’ανέβω ως τον ουρανό και θα ζητήσω
να μ’αγαπήσουν - να μ'αγαπήσω

Τα δυο τους σώματα

Τα δυο τους σώματα
σ’ενα ντιβάνι
μοιάζουν μ’απάνεμο
μικρό λιμάνι
στην άγρια θάλασσα

Χιλιάδες χρώματα
σ’ένα γαλάζιο
φύγαν το σούρουπο
και θα ‘ρθουν αύριο
γεμάτα αρώματα

Κλείνουν τα ρήγματα
μες στο σκοτάδι
χάδι είναι οι λέξεις τους
κι έρχεται βράδυ
γεμάτο αινίγματα

Τα ξημερώματα
θα ψιθυρίσουν
όλα τα λάθη τους
να συγχωρήσουν
στα δυο τους σώματα