Όλοι περνάνε, παραμερίζουν,με προσπερνάνε, δε με γνωρίζουν
εξαφανίζομαι
Όσα θυμάμαι με βασανίζουν
όσα ξεχνάω με φυλακίζουν
κι όλο βυθίζομαι
Βγαίνω απ’ έξω απ΄τη ζωή μου,
σαν αυταπάτη καυτής ερήμου
εξανεμίζομαι
Δεν έχω χρόνο για άλλες στάσεις
σε πουλημένες επαναστάσεις
με συνηθίζουνε
Και όσοι λένε πως θα με σώσουν
θα μ’αγοράσουν - δε θα πληρώσουν
μα δε χαρίζομαι
Στίχοι: Τάμμυ Τσέκου
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
!!!!!!!
νάσαι καλά
Καλώς σε βρίσκω.
Αυτό το μπάρκο δεν έχει τελειωμό.
Με τέτοιους συνταξιδιώτες που ανακαλύπτω συνεχώς, είναι αδύνατον να εξαφανιστώ.
Ευχαριστώ για όσα μοιράζεσαι μαζί μας.
Πολύτιμα σημάδια για να μή χαθούμε σε αυτό το ταξίδι.
Να είσαι καλά με όσους αγαπάς.
Δημοσίευση σχολίου