ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ

ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
"Σ'αυτό το ταξίδι που μαζί ξεκινήσαμε, ναύτες απαίδευτοι σε μπάρκο γενναίο, όλα με άγνωστα νερά θα μας μοιάζουν"

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Τώρα που έμεινα μόνη

Τώρα που έμεινα μόνη,
και δε φοβάμαι πια πως θα σε χάσω,
ήρθε η στιγμή να ξεπεράσω,
να νιώσω, να αγγίξω και να ψάξω
ό,τι τις νύχτες τα όνειρα στοιχειώνει.


Ίσως τώρα που έμεινα μόνη,
κι η μοναξιά μου δεν είναι πια διπλή,
αντέχω να βλέπω τη μορφή
- καθρέφτισμα στην άδεια μου ψυχή -
της απουσίας σου στο άσπρο μου σεντόνι.

Μόνο τώρα που έμεινα μόνη,
νιώθω στ’αλήθεια πλέον δυνατή.
Και το ερώτημα δεν είναι πια “γιατί”.
Οι απαντήσεις είναι σ’άγραφο χαρτί
που ο έρωτας τα χνάρια του τυπώνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: