Κυνήγα το όνειρό σου, μου είπες ένα βράδυ.Όλοι τριγύρω απόμειναν να ψάχνουν ένα χάδι.
Κι εγώ μονάχη ήμουνα στη μπάρα κρεμασμένη,
μ’ενα ποτό ατελείωτο, μοιραία μπερδεμένη.
Τι είναι αυτό που κυνηγώ, που να’ναι αυτό που θέλω;
Μόλις αρχίζω να το ζω, καλύπτομαι με βέλο.
Σαν τίποτα να μη μετρά, τίποτα δε μ’αγγίζει,
μόνο ένας φόβος σκοτεινός στ’αυτιά μου να βουίζει.
Όλα γίνονται σαν χθες κι η μέρα ξαναρχίζει
βλέπω το τέλος να’ρχεται, τη θάλασσα ν’αφρίζει.
Το όνειρο είναι μπροστά κι εγώ κοιτάζω πίσω,
με βήμα αργό, μετέωρο στ’αστέρια να πατήσω.
Όμως στου νου μου τις γωνιές πάντα κρυφά κοιτάει
ένα παιδί περίεργο που κλαίει και γελάει.
Που ψάχνει, παίζει και πονά με τα καμώματά του,
πριν βγει στο φως για να μου πει τα κατορθώματά του.
Κυνήγα τ’όνειρο, στο χθες την πλάτη γύρνα πίσω.
Τα λάθη μου τα πλήρωσα, τώρα θέλω να ζήσω.
Με βότσαλα και προσευχές, σε θάλασσες ριγμένα
κι όσα πολύ αγάπησα, στη γη παραδομένα.
4 Non Blondes "What's up"
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου