Ήμουν εγώ, ήμουν εσύ

Ο γυρισμός είναι γλυκός, όταν κοιτάζω πίσω,
όλα αυτά που έζησα, ψυχή, κορμί ν’αγγίζω.
Να μου θυμίζουν πως αυτή η φλόγα που είχε ανάψει,
ήμουν εγώ, που αφέθηκα στου φεγγαριού τη λάμψη.

Γυμνή, τρωτή, ανάερη, με πόθο να ρουφήξω
όλης της γης τις μυρωδιές, στο τέλος να βουτήξω,
σε θάλασσα από όνειρο, σε άμμο από μετάξι.
Έκανα όσα πόθησα κι όσα η Ζωή είχε τάξει.

Ήμουν εγώ, ήμουν εσύ, ήμουν στο όμορφο νησί.
Ωραία, λυτρωμένη.Χωρίς κανείς να περιμένει.
Ήμουν εγώ, ήμουν εσύ, φωτιά, νερό ήμουν μαζί.
Να πιεις να ξεδιψάσεις, μα αν καείς, να χάσεις.

Σε μια στιγμή καλόβολη, καθόλου σχεδιασμένη,
αφέθηκα στον άνεμο, στον ήλιο, στο μελτέμι.
Έγειρα όπου νύσταξα, κοιμήθηκα στον ώμο,
όποιου με κοίταξε βαθιά, χωρίς στα μάτια τρόμο.

Και παραδόθηκα κι εγώ σ’αυτόν τον άγιο τόπο,
που έμπλεξε τόσες ζωές που κίνησαν με κόπο,
να βρουν αυτό που θα’λυνε τα μάγια στη ζωή τους,
και τέλος τους επρόσφερε ότι 'θελε η ψυχή τους.

Γι αυτό και λέω ευχαριστώ, αρμύρα, φως και βλέμμα,
ακατανόητα γλυκό, χωρίς καθόλου ψέμα.
Αν μου ‘ταζαν δύο ζωές στη μοίρα μου να ζήσω,
αυτή δε θα’χανα ποτέ, τα μάτια μου ας κλείσω.



Neil Young - "Like a Hurricane"