Αποσκευές

Με μάτια μισάνοιχτα, γεμάτα αρμύρα να κοιτάζω,
τους καιρούς που φεύγουν κι έρχονται - διστάζω -
ν’ αφήσω όσα έφεραν κι όσα μαζί τους παίρνουν.
Μάταια ζητώ μιαν άγκυρα, οι όρκοι μου ξεσέρνουν.

Αποσκευές στην πλάτη μου πολύ βαριές στοιβάζω.
Όσα τα χρόνια που έζησα, τόσα κι εμπόδια βάζω.
Άχρηστα ρούχα, αφόρετα, χειμώνες τώρα σέρνω,
σαν δέντρο απ΄το βάρος τους, χρόνια τους ώμους γέρνω.

Άδειος κι εσύ ξεκίνησες, ψυχή, νερό και χώμα.
Στο δρόμο πέτρες μάζεψες, σκόνη μαζί και βρώμα.
Για πες μου, τόσα που έχτισες, σε ποιον θα τα χαρίσεις,
όταν μια μέρα μόνος σου, πίσω θα γυρίσεις.

Όσα δικά σου γίνανε, κανείς δε σου τα παίρνει,
όσα κι αν δώσεις, κάποτε πίσω η Ζωή στα φέρνει.
Μόνο μια σκέψη κράτησε, ποτέ μη σου ξεφύγει,
πως η Ζωή είναι μικρή όταν με φόβο σμίγει.

Χωρίς βαλίτσες άχρηστες, της κάθε μέρας ρούχα.
Σαν το πουλί ανάερος στον κόσμο με τρέλλα βούτα.
Μονάχα μιαν αποσκευή κράτα γερά στα χέρια:
Όποια χωράει τ’όνειρο, τον ήλιο και τ’αστέρια.



Raining Pleasure - "Dedication" from the album "Reflections"
Written by Manos Hatzidakis